tag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post4134370123325347421..comments2022-03-24T21:14:41.023+01:00Comments on Dende a outra beira: "A lingua galega é parte de min, parte de nós "Proidahttp://www.blogger.com/profile/09973335662947165545noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post-62881226358695563802010-03-17T10:50:39.582+01:002010-03-17T10:50:39.582+01:00seguro que algún mérito tén, proida, non podemos s...seguro que algún mérito tén, proida, non podemos saber o que hai "detrás" de cousas aparentemente sinxelas.<br /><br />eu falo por mín, que é o caso no que coñezo todas as razóns.<br />(no, todas non, que moitas afúndense para non atopar con elas arreo, que danan)Paz Zeltiahttps://www.blogger.com/profile/04694937067816890630noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post-89446433807198374482010-03-17T00:13:11.798+01:002010-03-17T00:13:11.798+01:00unha miña compañeira de traballo -mestra ela- di q...unha miña compañeira de traballo -mestra ela- di que " por fin empiezo a soltarme algo a hablar en gallego". É filla de pescadeira, natural de Vigo. Home, mérito ten, non digo que non...Proidahttps://www.blogger.com/profile/09973335662947165545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post-76201919845347628282010-03-16T23:49:39.169+01:002010-03-16T23:49:39.169+01:00A lingua é o instrumento (un de tantos) que empreg...A lingua é o instrumento (un de tantos) que empregamos para comunicarnos. nace da necesidade de nominar aquelo que nos é próximo, aquelo que nos é necesario, aquelo que nos rodea. Os esquimais teñen unha ducia de palabras para nomear as distintas "neves".<br /><br />A lingua de noso, a que nos foi dada dende o colo, a que ferveu nas nosas potas, a lingua coa que aprenderon algúns dicir aquelo de "yo no te hablo nada bien el gallego. No te es lo mío"xenevrahttps://www.blogger.com/profile/10152218634927152131noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post-71120741540452746372010-03-16T23:37:01.612+01:002010-03-16T23:37:01.612+01:00JAJAJAJA! Ai Chousa, que te perde o sentimentalism...JAJAJAJA! Ai Chousa, que te perde o sentimentalismo! Por certo, nós tamén tiñamos unha Chousa; anos atrás, era moi apreciada porque tiña moita auga, que compartiamos cos outros veciños de chousa; logo os terreos con auga non valeron para nada e perderon o valor... E todo porque se chantaba o tractor!!! Un motor de explosión fixo cambiar os afectos cara ás fincas da casa!!! <br />Por certo: miña nai aquí http://dendeaoutrabeira.blogspot.com/2009/01/vida-vaise-nun-camin.htmlProidahttps://www.blogger.com/profile/09973335662947165545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post-4372315964081562142010-03-16T23:28:02.104+01:002010-03-16T23:28:02.104+01:00Que ben dis o que dis, carallo!.
E se seguides así...Que ben dis o que dis, carallo!.<br />E se seguides así...ídesme poñer morriñoso a min tamén.Chousa da Alcandrahttps://www.blogger.com/profile/10545664598975625293noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post-23833730775293591972010-03-16T22:01:41.431+01:002010-03-16T22:01:41.431+01:00Ai, as nais... por algo se chama "materna&quo...Ai, as nais... por algo se chama "materna" a lingua que aprendemos dende pequeniños, xa antes de nacermos, dentro do útero. Canto amor neses xogos, e canta pedagoxía!Xa lles gustaría a moitos mestres con unha e dúas carreiras saber a metade de pedagoxía ca moitas nais! Especialmente as nais galegas, coma miña, que agora falta, que nos transmitiron a lingua a pesares de ser proscrita. E que ían facer senón? A miña nai aborrecíaa moito que o meu pai lle falase en castelán ao veterinario, cando viña, que era de Madrid... <br />Ai, que eu tamén me poño morriñenta á conta da túa morriña, Zeltia!Proidahttps://www.blogger.com/profile/09973335662947165545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-829149658000483240.post-29573841514644818962010-03-16T14:31:47.272+01:002010-03-16T14:31:47.272+01:00:-)
da gusto aprender unha lingua mirando esa cara...:-)<br />da gusto aprender unha lingua mirando esa cara!<br /><br /><i>a min lémbrame un xogo que tiña miña nai comigo, que despois souben que hai moitísimas versións, pero a que ela me dicia, mentres me ia tocando cada sitio era:<br />"este ollo pispirete,<br />este queixo, queixo lan,<br />esta boca pide pan,<br />este narís, narisete<br />¡arríncate cabalete!"<br />e entón "arrincabame" o narís cos dedos índice e medio... a mín amolábame, pero ainda así lle pedía que mo repetira unha e outra vez.<br />eu creo que era porque ela ría</i><br /><br />vaia, mira tí con que cousa me fun poñer morriñenta.Paz Zeltiahttps://www.blogger.com/profile/04694937067816890630noreply@blogger.com