viernes, 15 de mayo de 2009

"Dous anos de felicidade"


Hoxe fai dous anos daquel día marabilloso en que por fin decidiches nacer, na luz do Mediterráneo, á sombra do Segaría. Son xa dous anos de namoramento total, o que sinto por ti e o que sintes por min. Imposíbel non acariñarche o suavísimo cabelo, a cariña branda, as mauciñas gordiñas. Imposíbel non querer bicarte a todas horas, non querer abrazarte. Durmimos xuntos ata que quixeches, pel con pel, ollándonos cada mañá co alivio de sabérmonos xuntos. Aínda agora, cando estás nervoso, triste, axitado, acudo á túa cama a te abrazar por detrás, en posición fetal, compoñendo outro elo dunha cadea que debe vir de xeracións atrás, cando as túas antepasadas abrazaban aos seus bebés para lles transmitir calor, amor, protección.

Quérote tanto, meu amor, que me doe a alma cada vez que penso en que non sempre hei poder estar á túa beira. Quixera prolongarme no tempo e no espazo só por te poder protexer, axudar e consolar. O amor incondicional é así.

Comprometinme contigo a velar pola túa felicidade, seguridade e saúde e nada haberá que faga que esta mamá actúe en contra do que en conciencia pense que cumpre con ese compromiso.

Parabéns, meu amor, polo teu segundo aniversario.

1 comentario:

tyrion dijo...

Moitas felicidades (ainda que sexan atrasadas).