martes, 6 de enero de 2009

"Marabilloso Gerés"

A zona do Castro Laboreiro e as súas serras son o hábitat orixinal do "cao de Castro Laboreiro", unha antiquísima raza autóctona que se conservou aquí cunha grande pureza de sangue ata tempos moi recentes. Trátase dun can de garda de rabaño, tipo mastín, de cor lobeira, e que se reproduciu libremente, por selección natural, ata dar como resultado unha raza única en todo o mundo. Com curiosidade, comentar que cando este can bebe auga nono fai a lambetazos, coma os outros cans, senón que a sorbe. Polo visto esta característica é común cos lobos. Agora está en perigo de extinción pero alí aínda se poden ver exemplares soltos.
As fincas de escasísima extensión, cultivadas a miúdo en forma de terraza, locen o verde da herba natural, non fertilizada artificialmente nin producida de maneira intensiva. É un verde máis apagado, máis suave. As paredes delimitan cada unha das fincas.


A "barrosa" é a raza de vaca autóctona. Vai libremente polos camiños e mesmo polo medio das vilas e aldeas.

Dende Soajo á vila de Peneda a viaxe sorprende máis dunha vez a quen non agarda atopar tantas aldeíñas nesta zona, tantas vacas barrosas -ou cachenas, eu nonas distingo- pacendo ó seu libre albedrío, tantas correntes de auga, e tantos bosques autóctonos.

Soajo é un tesouro escondido entre as montañas: trátase dunha vila fermosísima, cos camiños pavimentados, que dan testigo do que noutrora foi Concello. Soajo está espléndidamente conservado e reúne todas as características do lugar ideal para ir pasar uns días de tranquilidade nunha das súas casiñas de turismo rural. É famoso o seu "pelourinho", esa sorte de cruceiro que se atopa na praza.

En Lindoso atópase un grupo espectacular de "espigueiros" comunitario, que reúne a uns 50 exemplares, perto do seu histórico castelo. O conxunto impresiona polo inesperado do achado. Un está afeito a ver hórreos, pero non nestas concentracións... De todos os xeitos, o de Lindoso, xunto co de Soajo, é un exemplo único en todo Portugal.

As rochas núas, tras séculos de acción erosiva do vento, da neve, da chuvia, das xeadas, presentan caprichosas formas coma a da águia da foto.
Dende o Castro Laboreiro en dirección á fronteira da Ameixoeira, que permite o paso a Entrimo, concello ourensán, a paisaxe preséntase dramática, agreste, arrebatadora.

A Nosa Senhora da Peneda érguese maxestuosa nun lugar de impresionante beleza á beira da Serra da Peneda. A carón dela hai un hotel de tres estrelas.

No parque natural a auga está presente por todas partes: hai abundancia de fervenzas, de fontes, de ríos, de lagoas, etc. Esta fervenza atópase xunto á igrexa de Nosa Señora da Peneda, no lugar da Peneda, igrexa que lembra moito á do Bom Xesús, de Braga.







No hay comentarios: