"Carta de despedida"

Equí reproduzo o texto íntegro da famosa misiva de despedida dos meus antepasados oleirenses que, no século XVIII, decidiron mudar terras galegas por portuguesas, converténdome así en portuguesa de adopción. A carta ía dirixida a un querido veciño de porta, a quen lle pedían que se fixese cargo do seu acuario, con peixes incluídos.
Excelentísimo Senhor:

Saúdao atentamente a Familia D´Proída, que, como moi ben sabe, se atopa nunha situación de inminente traslado ao país que foi berce do inimitable Camoes, cuxa obra épica "Os Lusíadas" acadou cotas extraordinarias de qualidade na Literatura Universal. Vila Nova de Cerveira, "Vila de Cervos", "Vila das Artes", fundada polo ilustrado Rei Don Dinís de Portugal, coroada triunfalmente polo bravo e desafiante cervo que habita os desnudos penedos da montaña, será o lugar de acollida desta pequena pero auténtica familia catalano-galega, ou catalega, según algúns autores.
Con pena e inmensa tristura deixamos estas terras galegas, nordesías e venteadas, así como as súas xentes, verdadeiros exemplos de humanidade e patriotismo, mudando así irmáns por irmáns nesta contínua e imparable búsqueda da identidade.
Cómpre concentrármonos no esencial, no verdadeiramente importante e non atármonos ao material, ao carente de espíritu. A xesta que iniciamos esíxenos sacrificios, como as grandes empresas requiresn. Con enteireza procedemos, por tanto, a alixeirar o peso da nao familiar, que surcará tal día coma hoxe, un día, a xeografía galega de norte a sur, emulando a tortuosa e heroica viaxe do Pai Miño.
Sendo coñecedores como somos da grande paixón que as vosas mercedes senten polos mergullados mundos do Reino de Neptuno, é que lle ofrecemos, sen cargo algún, a titularidade do noso acuario, así como de cantos accesorios e inquilinos o habitan: tres escalares, reis indiscutíbeis das súas augas; cinco monxiñas, oportunistas exemplos da carreira pola supervivencia; dous peixes coridoras, limpadores incansables dos fondos mariños; dous ancistrus, eficaces limpadores de fondo e comedores das algas das paredes transparentes do cristal que ciñe este mundo mariño e un gourami chocolate, solitario habitante, viúvo do seu compañeiro, pero supervivente nato. Suman en total trece exemplares en convivencia pacífica e harmoniosa durante máis de dous anos. Trece vidas pequenas pero importantes cuxa integridade se vería seriamente ameazada pola viaxe á que anteriormente fixemos referencia.
Agardando unha resposta positiva, aproveitamos para lle enviar os nosos mellores cumprimentos.
Familia D´Proída.