"Ensaio sobre a Cegueira e a gripe suína"

Non me gusta mesturar estas tres imaxes na mesma entrada, mais non podo falar do libro de Saramago que estou a ler sen facer referencia á gripe porcina ou, como se chama en portugués, "suína" . Cando lin hoxe pola mañá no Jornal de Notícias a denominación que aquí se lle dá ao brote epidémico, pensei inmediatamente na palabra do inglés "swine", que literalmente significa "porcino, referente aos porcos", e pensei "que seguidistas son estos portugueses!, sempre coa atención virada para o mundo anglosaxón, tamén nos préstamos lingüísticos!", mais a miña ignorancia non me deixaba ver que os porcos domésticos (sus scrofa) pertencen ao xénero dos suinos ou suiformes, co cal portugués e inglés utilizan a palabra culta, derivada do Latín, mentras o galego ou castelán optaron por unha palabra máis... popular, por así dicir. Vaian entón por diante as miñas desculpas á lingua portuguesa, que, outras veces me sorprende con algunha curiosa e insospeitada adaptación do inglés.

O caso é que agora tocoulles ós porcos; xa foron as aves ( en inglés "poultry") e as vacas ("cattle") as especies malditas por lle contaxiar enfermidades mortais ao ser humano. Levo todo o día sentíndome mal, con temblores, malestar e dor de cabeza, pegada ao aparello de radio e á televisión, para seguir minuto a minuto as novas sobre os afectados de aquí e alí...

Como non estarán os que estiveron en México recentemente!!! E é que polo visto estivo alí todo o mundo menos eu!!! Vexo nos medios que cada día son centos os que van e veñen a México dende aquí e penso na sorte que teñen algúns de poder viaxar tanto, anque a continuación alédome de vivir nun lugar máis ben illado e de viaxar máis ben pouco ou mesmo nada nos últimos tempos, de maneira que se ese virus porcuno se quer instalar nas miñas vías respiratorias terá que vir polos seus propios medios...

O caso é que un non sabe como debería reaccionar ante noticias coma esta, xa que é imposible saber con certeza que é verdade e que é mentira nun mundo tan globalizado, dominados os medios de información polos poderes político e económico.

Casualmente estou a ler unha historia marabillosamente relatada polo meu admirado Saramago, Ensaio sobre a Cegueira, na que se relata como unha epidemia de cegueira se vai estendendo entre os habitantes dunha cidade. Nin os personaxes do "romance" ( en portugués, é novela) nin o lugar no que acontecen os feitos teñen nomes, e é a traveso da minuciosa descrición que identificamos cada un deles. A puntuación, ou mellor dito, a súa ausencia -ou case-, son características da prosa de Saramago: ausencia de marcas de diálogo convencionais, e en xeral, ausencia dos signos de puntuación máis usuais. Isto, que nun premio nóbel de literatura é destacábel e loábel polo que supón de renovación, nos meus alumnos e alumnas é obxecto de recriminacións diarias pola miña parte... que relativo é todo, por deus!

Por certo... alguén se está a ocupar do noso senlleiro Xabarín? Será susceptíbel de contaxio do temido virus?