"Matrix"

Hoxe conducindo no coche e ao parar no semáforo en vermello, din en reflexionar sobre a mansedume do ser humano, a súa educabilidade, ductibilidade, maleabilidade e resiliencia (características dos "estados da materia"). Parece que todos nos puxemos dacordo en que é mellor pórse dacordo para convivir e así acordamos regular o tráfico con cores, por poñer só un exemplo. Pero dende o mesmo momento en que un bebé é concibido xa está predeterminado case todo! Como se ha chamar, a onde ha ir á escola, con que amigos ha xogar... e, en definitiva, que tipo de persoa ha ser. Na nosa sociedade están totalmente regulamentados todos e cada un dos aspectos da relación entre as persoas: ata as normas de cortesía axeitadas para cada ocasión. E é nas escolas onde sistematizamos todas estas normas para llas ir facendo interiorizar aos miúdos, secuencializadas por complexidade e idade. É abraiante como todos aceptamos como normal e indiscutible o que non é máis que convencional e produto da sociedade. Non deixa de me sorprender este aspecto, que se manifesta con maior intensidade cando calificamos aos que son diferentes e actúan diferentes como "anormais" ou "raros". Todas as sociedades humanas fan o mesmo e no planeta Terra pódense atopar tantos modelos como se queira.
Este aspecto do noso comportamento denoméase "determinismo cultural" e ten dado lugar a tanta polémica e debate como se poida imaxinar. O home non é libre senón que nace "determinado" pola sociedade á que pertence, opoñéndose así a súa liberdade ao determinismo, teñen dito moitos filósofos entregados ao estudo deste tema. Esta idea lémbrame á película Matrix, que reproduce unha sociedade que se recrea a sí mesma nos soños dos seus membros, namentras os "amos" se aprobeitan da enerxía liberada polos corpos de todos aqueles seres perdidos no mundo onírico da ensoñación sen se daren conta do triste papel que representan, e só uns cantos, a "resistencia", conqueriron a liberdade, saíndose do sistema e vendo a realidade tal cal é.
Hoxe, parada no semáforo en vermello, preguntábame se non serei eu tamén da resistencia, por ter este tipo de "metapensamentos".